GENEL BİLGİ

2. PSİKİYATRİK HASTALIĞI BELİRLEYEN ÖZEL BELİRTİ VE BULGULAR

Bilinç : Durumun farkında olma halidir.

Anksiyete : İç ya da dış bir tehlike beklentisinden kaynaklanan endişe halidir.

Korku : Bilinçli olarak tanınan ve gerçek bir tehlikeden kaynaklanan anksiyetedir.

Ajitasyon : Motor huzursuzluğun eşlik ettiği şiddetli anksiyetedir.

Panik : Ani başlayan ve dönem dönem gelen otonomik boşalmalar ve bunaltıcı bir

korku hissinin eşlik ettiği yoğun anksiyete ataklarıdır.

Ruhsal Bozukluk : Sıkıntı ve yeti yitiminin birlikte görüldüğü klinik olarak belirgin bir davranış

bozukluğu veya ruhsal sendromdur.

Psikoz : Gerçeği hayalden ayırt etme yeteneği kaybolmuş, yeni bir gerçekliğin

yaratılmasıyla birlikte gerçeği değerlendirme yetisi bozulmuştur.

Hezeyan : Dış gerçeklikle ilgili hatalı çıkarımlara dayanan yanlış inanışlardır. Hastanın

zekası ya da kültürel geçmişiyle ilgisi olmayıp mantıklı tartışmalarla düzeltilemez.

Obsesyon : Bir düşünce ya da duygunun mantıklı bir çabayla bilincinden

uzaklaştıramayarak ısrarlı bir biçimde var olmasıdır.

Kompulsiyon : Bir eylemi yerine getirme yönünde patolojik bir zorunluluk duyulmasıdır.

Yinelenen davranış bir obsesyona yanıt olarak yapılabilir ve bu davranış kendine özgü kurallara

göre yapılır. Bunu önleyecek başka bir şey bulunmadıkça kendi kendine sonlanması da mümkün

olmayabilir.

Fobi : Bazı özel durum ya da uyaranlardan sürekli olarak mantıksız ve abartılı

biçimde korku duyulması ve korkulan uyarandan kaçınmak için güçlü bir istek duyulmasıdır.

Sosyal Fobi : Toplum içinde küçük düşmekten, toplum içinde konuşmaktan, etkinlikte

bulunmaktan veya başkalarının yanında yemek yemekten korkmaktır.

Hallüsinasyon : Gerçek bir dış uyaran olmaksızın hatalı nitelikte duyusal algılamanın

olmasıdır.

Çoğul Kişilik : Bir kişinin değişik zamanlarda birbirinden bütünüyle farklı iki ya da daha çok

kişilik ya da karakterlerde görülmesidir.

Amnezi : Geçmiş yaşantıları hatırlama yetisinin kısmen ya da tümüyle kaybıdır.

Zekâ : Anlama, hatırlama, esneklik ve önceden öğrenilmiş olanları karşılaşılan yeni

durumlarla bağdaştırıp bütünleştirebilme yetisidir.

Demans : Bilinç bulutlanması olmaksızın entellektüel işlevlerin organik ve genel

bozukluğudur.

İçgörü : Hastanın kendi durumunun ( belirtilerinin) anlamını ve gerçek nedenini

anlama yeteneğidir.

Yargılama : Bir durumu doğru olarak değerlendirebilme ve o duruma uygun davranabilme

yetisidir.