Bir ebeveyni kaybetmek, yaşamın temel taşlarından birinin yerinden oynaması gibidir. Yetişkin bile olsak, içimizdeki çocuk bu kayıp karşısında çaresizleşebilir. Anılar bir bir zihnimizde canlanırken, yaşanmışlıkların ağırlığıyla baş etmek bazen sessizliğin içinde kaybolmak gibidir. Ebeveyn figürü, birçok kişi için koruyucu, rehber ve sevgiyi koşulsuz sunan bir kaynak olur. Bu bağın kaybı, yalnızca fiziksel bir eksiklik değil;