Demans bilinçte bozulma olmaksızın bilişsel fonksiyonlarda bozulmayla belirli bir sendromdur.
Demans esasında bir yaşlılık hastalığıdır. Bütün demanslı hastaların % 50–60 ’ ı Demans en yaygın tipi olan Alzheimer tipindeki demansa sahiptir.
Alzheimer hastalığının patofizyolojisinde en etkin olan nörotransmiterler asetilkolin ve norepinefrindir ve her ikisinin de etkisinin azaldığı varsayılır.
40 yaşın üstündeki bir hastada kişilik değişikliği yakınmaları, Demans tanısının dikkatle düşünülmesi gerektiğini gösterir. Aşırı düzenlilik, sosyal çekilme veya olayları ayrıntılı anlatma eğilimi karakteristiktir.
Demansın klasik seyri, hastalığın 50’li veya 60’lı yaşlarda başlaması, 5–10 yıl boyunca tedavi bozulmaya ve sonuçta ölüme neden olmasıdır.