Piromaninin esas özellikleri birden fazla durumda düşünülmüş ve amaçlı olarak ateşe verme; ateşe vermeden önce gerilim ya da affektif uyarılma; ateş ve itfaiyecilikle ilgili malzemelere hayranlık duyma; ateş yakmaktan ya da sonrasında tanıklık etmek veya katılmaktan zevk alma, rahatlama hissetmedir. Hastalar ateşi başlatmadan önce ciddi hazırlıklar yapabilirler.
Bu hastalık erkeklerde kadınlara göre çok daha fazladır, yangın çıkaran kişiler genel popülasyona oranla hafifçe daha retarde gibidirler.
Bu kişilerin öyküsünde okuldan kaçma, evden kaçma ve görev ihmal gibi antisosyal eğilimler bulunabilir.
Enürezis öyküde sık rastlanan bir bulgudur, ancak kontrollü çalışmalar bu bulguyu kesinleştirmemiştir.
Piroman kişiler sıklıkla çevreden çıkan yangınlarda sıradan izleyicilerdir, sık sık gerçek dışı alarm verirler ve yangın söndürme gayretlerine ilgi gösteririler. Meraklılık çok açıktır. Yangının sebep olduğu mal ve can kaybına ilgisiz olabilirler ve suçluluk duymazlar. Yangın çıkarıcılar sonuçtaki yıkımdan doyum sağlayabilirler. Sıklıkla açık ipuçları bırakırlar. Beraberinde sıklıkla görülen özellikler arasında alkol intoksikasyonu, seksüel disfonksiyon, ortalamanın altında zekâ seviyesi, kronik kişisel örselenmeler ve otorite figürlerine kırgınlık bulunur. Piremani genellikle çocuklukta başlar. Tedavi edilen çocuklarda prognoz iyidir ve tam iyileşme gerçekçi bir hedeftir.
Hapsetme tekrarı önleyecek belki de tek yöntemdir. Bundan sonra bir kurumda davranışçı tedavi uygulanabilir. Çocuklarda yaygın çıkarma tedavisi azami ciddiyetle yapılmalıdır.